Peter Smit, nieuwe bestuurssecretaris Stichting Steenbreek

Peter Smit is de nieuwe bestuurssecretaris van Stichting Steenbreek. Hij volgt Jan Driessen op die wegens een ongeneeslijke ziekte helaas zijn functie ter beschikking moest stellen. ‘Het zijn grote schoenen om te vullen, maar ik ga in ieder geval mijn stinkende best doen’, zegt de 58-jarige Blaricummer.

‘Indrukwekkend dat al tweehonderd gemeenten zijn aangesloten’

‘De aanleiding dat ik secretaris ben geworden is heel vervelend. Ik ken Jan niet persoonlijk, maar ik heb echt heel mooie en goede verhalen over hem gehoord. En ik merk dat er met warmte over hem wordt gesproken. Mooi dat in Venray, waar hij jarenlang wethouder is geweest, bij zijn gedwongen afscheid bij Stichting Steenbreek als eerbetoon een boom is geplant.’

Smit, getrouwd met Ellen en een zoon van 24 en dochter van 20 jaar, zal de nodige uren aan Steenbreek besteden, maar is daarnaast ook actief als voorzitter van Stichting tot Behoud van Kasteel Sypesteyn en als bestuurslid van Geopark Heuvelrug Gooi en Vecht.

Buitenmens
Hij komt oorspronkelijk niet uit de “groene hoek”. Hij studeerde Economie en Fiscaal Recht aan de Universiteit van Amsterdam en volgde de postdoctorale opleiding Financiering en Zekerheden. Daarna is hij werkzaam geweest in functies in de financiële sector, bij De Nederlandsche Bank en bij het Bureau Financieel Toezicht.

Zijn belangstelling voor natuur, milieu en klimaat dateert al van zijn vroegste jeugd, vertelt Smit. ‘Ik ben altijd een buitenmens geweest. Natuur, buitenleven en natuurbeleving is me door mijn ouders met de paplepel ingegeven. Geboren en getogen in Blaricum, een jaar of tien in Amsterdam gewoond en nu weer in Blaricum, in het groen zal ik maar zeggen.’

Toch was dat geen aanleiding om iets in die richting te gaan studeren. Het werd fiscale economie en rechten met als specialisatie strafrecht. ‘Allemaal heel concreet, heel zakelijk en rationeel. Maar het liefst zit ik niet op kantoor, maar ga naar buiten. Toen ik als wethouder actief werd of bij het waterschap, zei ik altijd dat het gebeurt buiten de deur en niet aan formica tafeltjes in vergaderzaaltjes. Misschien had ik een andere studie moeten kiezen … Maar ik ben er absoluut niet ongelukkig mee met wat ik heb gedaan.’

Indrukwekkend
Rond 2010 ontstond de interesse om iets te doen voor de publieke zaak en de wens om ergens wethouder te worden. Dat lukte; in 2013 werd Smit wethouder in de gemeente Blaricum en later, tot eind 2016, in de gemeente Wijdemeren. Hij zat daarna 6 jaar in het dagelijks bestuur van Waterschap Amstel, Gooi en Vecht.

‘Ik had bij het waterschap klimaatadaptatie in mijn portefeuille. Ik hield me daar onder meer bezig met allerlei initiatieven zoals het bevorderen en stimuleren van klimaatpleinen in tuincentra, buurtinitiatieven en subsidieregelingen. Vanuit die hoedanigheid wist ik natuurlijk van het bestaan van Operatie Steenbreek en daarna Stichting Steenbreek. Wat zij toen al neerzette, dat vond ik indrukwekkend. ‘Ik keek in die tijd met grote bewondering naar Steenbreek hoe zij het aanpakte en landelijk hun missie groots uitrolde.’

Trots en waardering
Heeft Smit als bestuurder in de afgelopen 10 tot 15 jaar bij gemeenten en bij het waterschap een verandering gemerkt ten aanzien van klimaatadaptatie? ‘Ja absoluut. In 2015 was bij het waterschap het woord klimaatadaptatie nog niet doorgedrongen of dat er een programma voor moest worden opgericht. Twee jaar later wel. En een jaar later werd het urgent met die eerste droogtecrisis van 2018 met die extreem lange periode van hitte. Bij gemeenten merkten we dat ze niet achteraan wilden lopen en allerlei projecten gingen opstarten. Ik spreek met trots en waardering over wat ambtelijk Nederland daarin betekend heeft. En mooi om te zien hoeveel gemeenten in zee gingen met Stichting Steenbreek.’

Klimaatadaptatie, minder stenen, hittestress tegengaan, vergroening, heeft volgens Smit alles te maken met de zorgen van mensen. ‘Ik heb een eeuwenoude beuk in mijn voortuin staan. Ik ben dol op schaduw in de zomer. Maar er zijn ook mensen die driehoog in een flatje wonen. Dan wil je het thuis bij een hittegolf ook een beetje behaaglijk hebben, maar ook in de winkelstraat of op een plein. Als het helemaal bestraat is, is het niet uit te houden als het zo warm is. Het gaat uiteindelijk dus om zorgen van mensen. Bij nieuwbouw zijn dat dus zorgen van mensen die er nu wonen, maar ook van toekomstige generaties. Vaak wordt het in Nederland over de financiële boeg gespeeld met snel goedkoop huizen bouwen. Maar als je als bestuurder over je bestuursperiode heen kijkt en ook denkt aan volgende generaties, denk je: bouw in één keer goed, dus klimaatbestendig.’

Zelfevaluatie
Smit is blij dat hij als nieuwe bestuurssecretaris een rol kan spelen in de toekomst van Stichting Steenbreek. ‘Steenbreek bestaat dit jaar 10 jaar. Je kunt zeggen, dan gaan we een feestje bouwen, maar Steenbreek zegt, we gaan eens even goed naar onszelf kijken en ook naar alle samenwerkingspartners. Je hebt allemaal dezelfde doelen, alleen verschilt per organisatie de weg ernaartoe. Je moet dus kijken hoe het is gegaan, hoe kunnen we dat nog efficiënter en naar tevredenheid van iedereen doen? Hoe positioneer je je qua strategische communicatie? Wie zijn je stakeholders, hoe ga je met elkaar om, hoe tref je elkaar, hoe weet je elkaar te vinden? Hoe kun je met een gezonde organisatiestructuur de uitdagingen verder tegemoet treden?’, zegt Smit.

Hij is blij dat hij bij die zelfevaluatie een rol kan spelen. ‘Dat is de trots die ik zie bij Steenbreek dat men denkt: we zijn er nog niet. Ik vind het indrukwekkend dat inmiddels al tweehonderd gemeenten zijn aangesloten, maar ook mooi dat er een fase van zelfevaluatie in gang is gezet om te kijken hoe Steenbreek de volgende fase kan ingaan. Ik hoop daar een

steentje aan bij te dragen. Het zijn grote schoenen om te vullen, maar ik ga in ieder geval mijn stinkende best doen.’

Auteur: Hans Bouwman

Beeld: eigen foto Smit