Opinie: IMPACT

Dat wij mensen een grote invloed hebben op onze omgeving en dat de situatie daar meestal niet beter van wordt is natuurlijk geen nieuws. Internationaal wordt ‘Silent Spring’ van de (zee)bioloog Rachel Carson uit 1962 als één van de eerste duidelijke waarschuwingen gezien, dat onze aanwezigheid op aarde het ecosysteem negatief beïnvloedt. Daarna is uiteraard het rapport van de Club van Rome (Grenzen aan de groei; 1972) een mijlpaal geweest. In die tijd besloot ik Milieukunde te gaan studeren, dus ik heb de discussie daarna goed kunnen volgen.

En het is, als je zo over de jaren terugkijkt vooral discussiëren en theoretiseren geweest wat we hebben gedaan. Uiteraard zijn er ook daden geweest; er zijn wetten gemaakt, we hebben zelfs een milieuministerie gehad en er is een ongelooflijke stapel boeken geschreven over allerlei technische, sociale, spirituele en maatschappelijke aspecten van milieuvervuiling, ecobederf en uitputting. Maar fundamenteel zijn we niet veel verder gekomen; deze week besloot het kabinet om miljarden te investeren om de groei te bevorderen. De bankrente is intussen negatief geworden, dus het is nog profijtelijk ook… 

Intussen vreten de steden onze ruimte steeds sneller aan, staan de bossen in het Boreaal en de Amazone in brand,  is de landbouwgrond hier uitgeput en wordt het nationaal temperatuurrecord jaarlijks verbeterd. Het ecosysteem geeft steeds duidelijker signalen af, dat het compleet ontwricht is en dat de samenhang verloren raakt. U weet wel, dat ecoweb van de middelbare school. Toch kan een filosoof als Bas Haring dit voorjaar (opnieuw) de discussie beginnen. Of het wel zo belangrijk is om 26 soorten vijgenwespen te hebben en wat de zin is van panda’s en tijgers voor ons welbevinden. Je moet wel blind en doof zijn om het nu nog niet te begrijpen!

Laten we de laatste waarschuwingen van onze biosfeer ter harte nemen, de handen uit de mouwen steken en de natuur te hulp komen: steden vergroenen, de landbouw ecologisch organiseren, ons transport openbaar elektrisch (en gratis) maken en vooral stoppen met die idiote groeiplicht.

Ik pleit voor een ander soort groei; we spreken af dat we ophouden met discussiëren en in onze eigen tuin met de aanpak beginnen: stenen eruit en planten erin! 

Wout Veldstra
Voorzitter
wout@steenbreek.nl